Trage wegenOndek 

 Wandel- en fietspad Uilenspiegelpark in Lanaken

Het pad loopt doorheen het Uilenspiegelpark dat in 2018 werd aangelegd

Wandelpad naar het kasteel van Hocht

Dit deels ontoegankelijk pad is in feite het tracé van de (Oude) Heirbaan en loopt nu richting het kasteel van Hocht. In Smeermaas is al een straat naar de Oude Heirbaan vernoemd.  Aan het hoofd van de voormalige cisterciënzerabdij van Hocht, eind 12e eeuw gesticht door de heren van Pietersheim, stond een abdis. 

Meer info

Voetpad tussen Houterstraat en Zilverdennenlaan in Gellik

Is bij de Gellikenaren - in de volksmond - gekend als ‘Op de Danjel of Danjelen’. Deze naam is ook in de Atlas der Buurtwegen opgenomen.

Wandelpad naar 'Levensboom' in Herbricht

Dit is een verhoogde punt vlak bij de Maas. Het gaat mogelijk om een stroomrug. Een stroomrug is een in het landschap zichtbare voormalige rivierloop met oeverwallen, gekenmerkt door de relatief verhoogde ligging. 

Op de rug aan de ingang van het natuurgebied, in feite een hoogwatervluchtplaats voor de runderen en paarden, prijkt nu de Levensboom (kunstwerk).

Voetpad tussen Heuvelstraat en Bessemerstraat in Lanaken

Een beluik is een groep arbeiderswoningen die gegroepeerd zijn rond een koertje (binnenplaats), straat of steeg. Letterlijk betekent dit een ‘besloten ruimte’.

In Herbricht

De naam verwijst naar het buurtschap Voulwames (Meerssen), aan de rechteroever van de Maas. Hier mondt de Geul in de Maas uit.

Veldweg tussen De Hoefaert en Driebunders in Gellik

Is bij de Gellikenaren - in de volksmond - gekend als ‘Op de Berksken’. Deze naam is ook op de Atlas der Buurtwegen aangeduid.

Veldweg tussen Gellikerweg en Berenbroekstraat in Gellik

Dit pad loopt naar de Scherpenberg, een heuvel gelegen tussen het Albertkanaal en De Hoefaert, in het gehucht Berenbroek te Eigenbilzen.

Verlengde Priestersweg in Rekem

Deze veldweg sluit aan op het verharde deel van de Priestersweg. De naam blijft behouden.

Voetpad langs Museumkerk in Oud-Rekem

Bestaande naam blijft behouden.

Voetpad rechteroever Zuid-Willemsvaart

Vroeger werd langs deze en andere grenswegen gesmokkeld. Veruit de meest roemruchte smokkel in onze streek was de smokkel van boter. Kort na de Tweede Wereldoorlog was het prijsverschil tussen Hollandse en Belgische boter zo groot dat het de moeite loonde de grens over te steken.

Wandelpad tussen Dorpsstraat en De Hoefaert in Gellik

Dit pad liep naar de Kriekaertmolen of Kriekemolen. Het was een watergraanmolen aan de Munsterbeek of Molenbeek. De molen was ongeveer gesitueerd waar nu de boerderij van de familie Valkenborg ligt, aan de Kanaaldijkstraat. De watermolen staat nog aangeduid op de Atlas der Buurtwegen (1843-1845).

De Kriekaertmolen werd in de jaren ‘30 van vorige eeuw onteigend door de Belgische Staat om in 1931 gesloopt te worden voor de aanleg van het Albertkanaal.

Meer info

Verlengde Stenenbrugstraat in Rekem

Deze veldweg sluit aan op het verharde deel van de Stenenbrugstraat. De naam blijft behouden.

Veldweg naar Uikhoven in Herbricht

Het van oudsher bebouwde akkerland wordt aangeduid door het toponiem Herbrichtersveld.

Voetpad linkeroever Zuid-Willemsvaart

De naam verwijst naar de Zouw die in Rosmeer ontspringt en via Veldwezelt en Smeermaas ter hoogte van Maastricht, net over de grens, in de Zuid-Willemsvaart uitmondt.

Voetpad tussen Vossenpad en Beverpad in Neerharen

In de aanliggende wijk verwijzen alle straatnamen naar zoogdieren, vooral marterachtigen (bv. bunzing, hermelijn en das). Deze doorsteek krijgt dan ook de toepasselijke naam ‘Marterpad’. 

Voetpad tussen Walstraat en Leon Hermanslaan in Rekem

Napoleon verplichtte in 1808 alle departementen om een bedelaarsgesticht op te richten. Bedoeling was bedelaars onderdak en werk te geven. Men beschouwde hen als lastpakken en om ze in de maatschappij te integreren, maakte men gebruik van arbeid, discipline en godsdienst op één locatie. In Limburg viel de keuze op het kasteel van Rekem. De grafelijke familie d'Aspremont-Lynden had het domein al voorgoed verlaten.

Ook na de onafhankelijkheid van België in 1830 bleef het kasteel een bedelaarsgesticht tot het in 1921 een nieuwe bestemming kreeg: ‘krankzinnigengesticht’ of in de volksmond, het ‘gekkengesticht’. Her en der op het domein werden een tiental gebouwen opgetrokken, hetzij als verblijfhuis voor de patiënten, hetzij als werkhuis. Deze instelling bleef in Oud-Rekem aanwezig totdat zij eind jaren ‘70 van vorige eeuw naar de Daalbroekstraat verhuisde.

Meer info

Locatie ter hoogte van residentie Radeckheim in Oud Rekem (bij de Groenplaats)

Wallen, bastions en watergrachten maakten deel uit van de stadsomwalling van Oud-Rekem, aangelegd tussen 1630 en 1638. Rekem was in de 17de eeuw beschermd tegen vijandige invloeden door de aanleg van stadsmuren, grachten en bastions. Deze structuren zijn op diverse plaatsen nog zichtbaar. 

In 1638 liet graaf Ferdinand grachten graven en de oude vervallen wallen terug opbouwen. Daardoor kwamen de vochtige gronden droog te liggen en werden deze geschikt voor het bouwen van huizen. Restanten van die nu begroeide bakstenen wallen en van een bastion (uitspringende hoektoren) zijn op het einde van de Schijfstraat zichtbaar. Die hoektoren diende ook als uitkijktoren. Behalve deze is er nog één ander bastion bewaard, nl. het Huis de Hoek (einde van de Engelenstraat).

Het pad langs de nieuwe gebouwen achter de Groenplaats, dat uitkomt op de Schijfstraat ligt aan het bastion. Nu kan men aan de binnenkant van het bastion de contouren van dit oude bouwwerk zien.

Meer info

Veldweg tussen Pannestraat en Op de Puin in Lanaken

De Heer van Pietersheim had in het gebied tussen bovengenoemd Montaignehof en kasteel Kiewit  (Gellik) de hoeve ‘Puijnderhof’ in bezit. Die verpachtte hij sedert begin 17de eeuw aan de Sint-Jorisschutterij tegen vergoeding in natura. 

De schutterij moest jaarlijks een deel van de oogst leveren op de burcht in Pietersheim. De rest konden de schutters verkopen zodat ze een bepaald inkomen hadden voor de gilde.

Dit pad sluit aan op het verharde deel van het Fluwijnpad in Neerharen. De naam blijft behouden.

Voetpad tussen Dorpsstraat en Kerkstraat in Gellik

Is bij de Gellikenaren - in de volksmond - gekend als ‘Het Bonderke’. Deze naam is ook in de Atlas der Buurtwegen opgenomen.

Dit is de weg waar vroeger de mensen van Gellik op bedevaart naar Zutendaal gingen. Naar jaarlijkse gewoonte is er op 15 augustus de Hoogmis van Maria in Zutendaal. Deze gemeente is reeds zeer lange tijd een bedevaartsoord

Voetpad tussen Koning Albertlaan en Broekstraat in Lanaken

In de volksmond heet het gedeelte vanaf de Broekstraat naar de Drie Eikenstraat en de Koning Albertlaan de Bergergraef. Dit refereert naar de burchtgracht die er rond de voorloper van de burcht van Pietersheim moet gestaan hebben, ongeveer op de plek waar nu het politiekantoor en Linc Parc gevestigd zijn. 

Het huis Bergergraef is opgetrokken door de familie De Caritat de Peruzzis, waarvan vader en nadien de zoon burgemeester van Lanaken zijn geweest. De woning is in 1914 met de grond gelijkgemaakt door de Duitsers die toen een strafexpeditie uitvoerden op Lanaken.

Voetpad tussen Houterstraat en Zilverdennenlaan in Lanaken

Verwijzing naar het Engels echtpaar dat na de Eerste Wereldoorlog deze woning in cottagestijl aan de Kounterstraat gebouwd heeft. Huize Springfield was de originele naam.

Toen Jaak Hustinx in de ‘Groote Oorlog’ gewond geraakte, verbleef hij in Engeland op langdurig herstelverlof. Hij werd er opgevangen door zijn oorlogsmeter M. Inglis en haar man. Omdat zij kinderloos waren, werd hij beschouwd als hun eigen zoon. Zo kwamen ze in 1928 in Gellik terecht, waar ze langs de spoorlijn Maastricht-Hasselt een villa bouwde.

Echter Mr. Forman overleed al in 1930. Zijn vrouw vertoefde graag in de gegoede burgerij van Lanaken, o.a. bij de familie de Merode. Zij werd vermoord door de Duitsers op 11 mei 1940 en begraven tegenover het huis. Later werd ze bijgezet op het kerkhof van Lanaken en haar naam staat vermeld op het oorlogsmonument aan de Sint-Ursulakerk.