Voetpad tussen Houterstraat en Zilverdennenlaan in Lanaken

Verwijzing naar het Engels echtpaar dat na de Eerste Wereldoorlog deze woning in cottagestijl aan de Kounterstraat gebouwd heeft. Huize Springfield was de originele naam.

Toen Jaak Hustinx in de ‘Groote Oorlog’ gewond geraakte, verbleef hij in Engeland op langdurig herstelverlof. Hij werd er opgevangen door zijn oorlogsmeter M. Inglis en haar man. Omdat zij kinderloos waren, werd hij beschouwd als hun eigen zoon. Zo kwamen ze in 1928 in Gellik terecht, waar ze langs de spoorlijn Maastricht-Hasselt een villa bouwde.

Echter Mr. Forman overleed al in 1930. Zijn vrouw vertoefde graag in de gegoede burgerij van Lanaken, o.a. bij de familie de Merode. Zij werd vermoord door de Duitsers op 11 mei 1940 en begraven tegenover het huis. Later werd ze bijgezet op het kerkhof van Lanaken en haar naam staat vermeld op het oorlogsmonument aan de Sint-Ursulakerk.

Nieuw wandelpad tussen Veldstraat en Colmonterveld in Rekem

Dit is de naam van chemin nr. 32 zoals aangeduid op de Atlas der Buurtwegen.

Voetpad tussen Dorpsstraat en Kerkstraat in Gellik

Is bij de Gellikenaren - in de volksmond - gekend als ‘Het Bonderke’. Deze naam is ook in de Atlas der Buurtwegen opgenomen.

Voetpad langs Museumkerk in Oud-Rekem

Bestaande naam blijft behouden.

Veldweg tussen Dorpsstraat en Driebunders in Gellik

Is bij de Gellikenaren - in de volksmond - gekend als ’Het Veldje’. Deze naam is ook op de Atlas der Buurtwegen vermeld.

Voetpad tussen Walstraat en Leon Hermanslaan in Rekem

Napoleon verplichtte in 1808 alle departementen om een bedelaarsgesticht op te richten. Bedoeling was bedelaars onderdak en werk te geven. Men beschouwde hen als lastpakken en om ze in de maatschappij te integreren, maakte men gebruik van arbeid, discipline en godsdienst op één locatie. In Limburg viel de keuze op het kasteel van Rekem. De grafelijke familie d'Aspremont-Lynden had het domein al voorgoed verlaten.

Ook na de onafhankelijkheid van België in 1830 bleef het kasteel een bedelaarsgesticht tot het in 1921 een nieuwe bestemming kreeg: ‘krankzinnigengesticht’ of in de volksmond, het ‘gekkengesticht’. Her en der op het domein werden een tiental gebouwen opgetrokken, hetzij als verblijfhuis voor de patiënten, hetzij als werkhuis. Deze instelling bleef in Oud-Rekem aanwezig totdat zij eind jaren ‘70 van vorige eeuw naar de Daalbroekstraat verhuisde.

Meer info